Яркiм сведчаннем творчага росту А. М. стала сатырычная камедыя "В. к. л. “ (1953). Сюжэтны канфлiкт камедыi будуецца на сутычцы прагрэсiуных адносiн да працы са спажывецкiмi i кар'ерысцкiмi. Драматург выкрывае нядобрасумленных людзей, якiя прыносяць у ахвяру дзяржауныя iнтарэсы. А. М. так пабудавау камедыю, што Калiберау, з'яуляючыся галоуным сатырычным персанажам, у той жа час не удзельнiчае нi у адной махiнацыi, нават адкрыта не падтрымлiвае яе арганiзатарау. Калiберау поунасцю нiдзе не выказвае свае думкi, але умее пыл у вочы пусцiць, каб аказацца у выгадным для сабе становiшчы, нават у размове з жонкай, калi яны гавараць пра адны i тыя ж рэчы, нельга зразумець, разумее ён думкi жонкi цi не; то паводзiць ен сабе з упаунаважаным, калi той прапануе разлiчыцца з хлебапастаукамi фальшывымi квiтанцыямi са спiртзавода. Мэта Калiберава -- вярнуцца у Мiнск, але гэта можна зрабiць пры адной умове -- набыушы славу. Для здзяйснення сваей задумы, ен ахвяруе iнтарэсамi дзяржавы. Каб зрабiць выгляд заклапочанага кiраунiка, К. прыкiдваецца хворым -- камянi у печанi, i, нiбыта перамагаючы хваробу, кожны дзень ходзiць на працу. Печкуроу i Моцкiн дапамагаюць К. пракласцi "дарогу да славы". Моцкiн ведае "сакрэты як выйсцi у перадавiкi". I адзiн з iх -- як гэта зрабiць пры дапамозе фальшывых квiтанцiй. Правядзен ню гэтага "сякрэта” у жыццi вымушаны дапамагаць старшыня калгаса Гарошка i дырэктар спiртзавода Печкуроу. У Моцкiна i Печкурова свае погляды на жыцце, яны хочуць жыць цiха, спакойна, ... Читать дальше »

Сатырычная камедыя «Выбачайце, каліласка!» была налісана аўтарам у тысяча дзевяцьсот пяць-дзесят трэцім годзе. Гэта быў вельмі складаны і цяжкі час для жыхароў вёскі. Многа вяскоўцаў загінула на вайне, а тым, што засталіся, неабход-на было падьшаць сельскую гаспадарку. Людзі працавалі з раніцы да вечара, а атрымлівалі за гэта часцей толькі працадні. Але ж, нягледзячы на гэта, былі ў той час, як, дарэчы, і сёння, такія людзі, што на цяжкасцях іншых рабілі сабе кар'е-ру, даслужваліся да высокіх чыноў. Праблемы калгаснікаў такіх кіраўнікоў мала хвалявалі, га-лоўным для іх была асабістая выгада. Андрэй Ма-каёнак быў знаёмы з некаторымі такімі кіраўні-камі. Іх праца і паводзіяы выклікалі ў аўтара абу-рэнне. Такіх кіраўнікоў-кар'ерыстаў ен і выкрыў у сваёй камедьгі «Выбачайце, калі ласка! »
Галоўды персанаж камедыі — Калібераў. Гэты чалавек узначальвае райвыканкам і вало-дае ўсёй паўнатой улады ў раёне. Ён любіць казыраць словамі: «У маім раёне я за ўсё ад-казваю». Метад яго працы — пагрозы і грубае запалохванне падначаленых. Калібераў раней працаваў у Мінску, займаў высокую пасаду, але правініўся, і не адзін раз. За гэта яго адправілі ў раён. I ў раёне Калібераву таксама паспелі зрабіць заўвагу за дрэнныя адносіны да пра-цы. Таму яму спешна трэба было падняць сябе ў вачах начальства. Ён дабіваецца гэтага любой цаной: падманам, махлярствам, і пры гэтым выдае сябе за прынцыповага чалавека. Атрым-ліваецца гэта ў Каліберава так спрытна, што нават Ганна не можа адразу раскусіць яг ... Читать дальше »

Камедыя «Выбачанце, калі ласкаі* напіса-на ў ляцідзесятыя гады і адлюстроўвае тага-часнае калгаснае жыццё. Асноўная задача, якую ставіў перад сабой аўтар, — выкрыць за-ганы калгаснага ладу. Што датычыцца калга-саў увогуле, то А* Макаёнак супраць іх нічога не меў, але прайсці міма адмоўных бакоў кал-гаснай сістэмы і некаторых кіраўнікоў, якіх гэтая сістэма параджала, не мог.
Мінуў той час, калі калгасам прызначалі канкрэтныя даты хлебаздач дзяржаве. Болын таго, славіўся той калгас, той раён, а значыць і яго кіраўнікі, якія датэрмінова спраўляліся з выкананнем абавязковых паставак. Зразумела, што ўсе кіраўнікі раёнаў шкоупіод ^вджзд "§ пашану да вобласці і падганялі з хлебапастаў-камі сваіх падначаленых — старшынь калгасаў. 3 гэтай жа прычыны і каб выхваліцца адзін перад адным кіраўнікі калгасаў і райкамаў пус-каліся ў махлярствы, абы толькі быць у перада-віках.
Менавіта такіх «перадавікоў» паказаў нам Андрэй Макаёнак у вобразе старшыні райвы-канкама Сцяпала Васільевіча Каліберава. Стар-шыня райвыканкама — гэта не першая паса-да Каліберава. Да гэтага ён працаваў у Мінску і займаў там высокае месца. Дднак пасля не-калькіх парушэнняў быў паыіжаны ў пасадзе і накіраваны ў раён.
Калібераў робіць выгляд, што ен чалавек вы-сокіх маральных прынцыпаў, што ўсё робіць толькі згодна з законам. На самой справе гэта беспрынцыповы чалавек, прыстасаванец і бал-батун. У Каліберава няма належнай адукацыі, ён не валодае ніякай спецыяльнасцю, аднак у ролі кіраўніка адчувае сябе вел ... Читать дальше »